Μα που να πάω...

…όχι με Θέμη Αδαμαντίδη, αλλά με όλους εμάς, τους «καλλιτέχνες» των βιαστικών (πολλές φορές χωρίς ουσιαστικό λόγο) δρομολογίων. Κατά τη γνώμη μου, οι έλεγχοι της τροχαίας των τελευταίων δύο ημερών, διεξήχθησαν σε μια «κυκλοφοριακή αρένα» με ληγμένο παιχνίδι εδώ και καιρό και το αποτέλεσμα αυτού: «Τροχονομία – Βόλος 0-2». Αργήσαμε! Εδώ, δυστυχώς, δεν κολλάει το κάλλιο αργά παρά ποτέ. Η παραμικρή καθυστέρηση για αυστηρότητα και τήρηση του κώδικα κρύβει τραγικά στατιστικά νούμερα. Ανεξέλεγκτη και θρασύτατη παραβατικότητα, από την αρχή του φθινοπωρινού «μαντρώματος» στα στενά όρια της πόλης. Στην επιστροφή των δρομολογίων ρουτίνας, αναπολώντας αυτή την «αλάνα» που κατά τη διάρκεια των διακοπών όλοι λίγο ή πολύ προλάβαμε και «χτίσαμε» στο μυαλό μας, για να παίξουμε λίγο με όνειρα χωρίς όρια και φραγμούς. Κάποιοι, την «γκρέμισαν» λίγο πριν γυρίσουν και ευχήθηκαν και του χρόνου. Πολλοί όμως την «έφεραν» στην πόλη μας, δημιουργώντας προβλήματα, αναπαράγοντας επικίνδυνες διαδρομές και το τραγικότερο… ανατροφοδοτώντας άλλους τόσους να κάνουν τα ίδια και χειρότερα. «Μα πού να πάω», φράση – καραμέλα πια στο στόμα μας, για να δικαιολογήσουμε την παραβατικότητα στο φανάρι, στο στοπ, στη θέση στον δρόμο.

Η κοινή λογική θα πρέπει να μας αποτρέπει να επιχειρούμε το παραμικρό, καθώς πολλοί δρόμοι του Βόλου, ειδικά τον τελευταίο καιρό, είναι ακατάλληλοι για ασφαλή κυκλοφορία, καθώς στο κέντρο, αλλά και σε κάποιες συνοικίες γίνονται έργα. Δυστυχώς, δεν υπάρχει η παραμικρή πρόβλεψη για το πώς θα παρακαμφθεί και διεξαχθεί ουσιαστικά η κυκλοφορία, για αυτό και παρατηρούμε αρκετές φορές ακόμα και τρεις καθόδους ή ανόδους στη σειρά κλεισμένους από διαφορετικούς εργολάβους. Έτσι ξυπνάει από μέσα μας ο κύριος «Μα πού να πάω». Ας σοβαρευτούν κάποιοι κάθε φορά που θα χρειάζεται να κλείσουν την κυκλοφορία και ειδικά όλοι αυτοί που το πράττουν, χωρίς να πάρουν άδεια από την τροχαία, η οποία θα κρίνει ανάλογα και με τις άλλες ανάγκες που υπάρχουν, αν θα το επιτρέψει και πότε. Αποτέλεσμα: Δίτροχα με ταχύτητα πάνω στα πεζοδρόμια να απέχουν απόσταση αναπνοής από ανοικτές πόρτες καταστημάτων. Αντίθετα ερχόμενοι «μα πού να πάω», με μεγάλη ταχύτητα, ακολουθώντας τον συνονόματο μπροστά που επέλεξαν μαζί την παράνομη διαφυγή και ώς έναν βαθμό, «νομιμοποίησαν» την πράξη τους, καθώς και οι προηγούμενοι το ίδιο έκαναν. Κυκλοφορούμε σε μια πόλη με κακή ποιότητα τάπητα, τσιμενταρισμένα μερεμέτια(!!) στα φρεάτια των υπονόμων και μπαλώματα της κακιάς ώρας. Βιώσαμε το φαινόμενο της ανομβρίας. Όλοι μας θα έπρεπε να είμασταν προϊδεασμένοι για το τι θα συνέβαινε με τις πρώτες ψιχάλες βροχής που θα μούσκευαν τη συσσωρευμένη σκόνη με τους ρύπους που κατακάθισαν στην άσφαλτο από τα καυσαέρια, τα λάστιχα κ.ά. Δεν πρέπει να περιμένουμε μήπως συμβεί κάτι κακό για να μας διδάξει ή ξαναθυμίσει να προσέξουμε.

Μέχρι να βρεθούνε κυκλοφοριακές λύσεις αποφύγετε ή προσέξτε σημεία που καθημερινά σε ώρες αιχμής παρουσιάζουν προβλήματα. Ας επισημάνω μερικά, που κατά τη γνώμη μου είναι αρκετά σοβαρά. Τα τελευταία χρόνια, η οδός Αλαμάνας καταλήγοντας στην οδό Λαρίσης δεν συνεχίζει προς Νεαπόλεως λόγω διαχωριστικής νησίδας. Η κυκλοφορία διοχετεύεται αποκλειστικά στη Λαρίσης και οι οδηγοί που θέλουν να βρεθούν στη Νεάπολη επιλέγουν το άνοιγμα της νησίδας στο ύψος της Υψηλάντου. Είναι απερίγραπτη η κατάσταση στο σημείο αυτό. Υπάρχει λύση, ίσως και πιο γρήγορη. Συνεχίστε μέχρι τον κόμβο Διμηνίου, που θα σας επιτρέψει να βρεθείτε στο άλλο ρεύμα της Λαρίσης με ασφάλεια.

Ας πάμε στη Νέα Ιωνία στην περιοχή του κολυμβητηρίου, που κυρίως τα απογεύματα η περιοχή κατακλύζεται από οχήματα παρκαρισμένα και μη, λόγω των δραστηριοτήτων των παιδιών, στα γήπεδα, κολυμβητήρια, θέατρο κ.λπ. Ένα χάος κυκλοφοριακό με βιαστικούς γονείς, ατίθασες συμπεριφορές νεαρών με ποδήλατο ή πατίνι. Περιπέτεια για γερά νεύρα, φαντάζει η διαδρομή από Μ. Μερκούρη προς Βόλο με το φανάρι στη Μαιάνδρου να καθηλώνει για ώρα τα οχήματα.

Η ταλαιπωρία θα συνεχιστεί στη διασταύρωση Αναπαύσεως με Παγασών, που κατά τη γνώμη μου το ρεύμα καθόδου της Αναπαύσεως θα πρέπει να επανακαθοριστεί ως προς τα όριά του (να μεγαλώσει), με νέα οριζόντια σήμανση. Έτσι, θα επιτρέπει τα οχήματα σε δυο στοίχους σε θέση αναμονής, ανάλογη της επιλογής κατεύθυνσής τους. Με την υπάρχουσα κατάσταση, παρατηρείται το φαινόμενο της παραβίασης του ερυθρού σηματοδότη με οχήματα κολλημένα σε απόσταση αναπνοής στα πρώτα που πρόλαβαν και πέρασαν. Ας σκεφτούν κάποιοι τη λύση χρήσης του περιφερειακού. Ίσως περισσότερα χιλιόμετρα, αλλά πιο σύντομη επιλογή διαδρομής.

Ας... ακινητοποιηθούμε τώρα στην Ιωλκού. Ενεργοποιήστε το καρδιοσυχνόμετρο στα hi tech ρολόγια σας και προσπαθήστε να περάσετε το κομμάτι από Δικαστήρια μέχρι Δημητριάδος, χωρίς να ανεβάσετε σφυγμούς. Ούτε στο Κάιρο κάτι παρόμοιο. Εδώ δεν σας έχω λύση, αλλά συμβουλή. Μην παρασύρεστε από τους άλλους και κάνετε τα ίδια επικίνδυνα γκελ ανάμεσα από λαμαρίνες αυτοκινήτων (ειδικά οι μοτοσυκλετιστές) που τα οδηγούν κάποιοι, που εκείνοι τη στιγμή μόνο εμάς δεν προσέχουν. Διασκεδάστε το και απλά περιμένετε το τέλος της… κωμωδίας. Άξιες λόγου και αναφοράς είναι οι διασταυρώσεις της Βασσάνη και της Κουντουριώτου με την 2ας Νοεμβρίου, που τα οχήματα που κινούνται σε αυτόν τον δρόμο αναπτύσσουν υψηλές ταχύτητες και δεν τηρούν τις αποστάσεις ασφαλείας. Ορατότητα μηδέν στα οχήματα που αναμένουν στην Βασσάνη και την Κουντουριώτου έχοντας στοπ, λόγω των παρκαρισμένων οχημάτων. Ανυπόμονοι οδηγοί κινούμενοι στην 2ας Νοεμβρίου για να στρίψουν αριστερά την Κουντουριώτου. Η λύση είναι μία. Πλησιάζω αργά και προβλέπω, αφήνω απόσταση ασφαλείας από τον μπροστινό μου, παρακολουθώ τον ακολουθούντα(!!).

Είναι λυπηρό να αντικρύζεις χώρους ατυχημάτων, ευτυχώς τις περισσότερες φορές μόνο με υλικές ζημιές, σε σημεία κόμβων, που οφείλονται στην έλλειψη αποστάσεων ασφαλείας και προσοχής. Πριν και μετά σε κάθε κόμβο υπάρχουν διαβάσεις πεζών. Ενδέχεται ο μπροστινός μας να παραχωρήσει προτεραιότητα. Όπως και στην ευθεία μπροστά από το δημαρχείο, στην οδό ξεκαπνίσματος (δώσε γκάζι!!) όπως την ονόμαζε ένας παλιός δάσκαλος οδήγησης-μέντορας. Λοιπόν και σε αυτήν την ευθεία διασταυρωνόμαστε με διαβάσεις πεζών. Δεν το κρύβω πως μια φορά δεν σταμάτησα, απλά έκοψα, παρόλο που περίμενε άνθρωπος στη διάβαση, καθώς ο από πίσω μου με πλησίαζε με μεγάλη ταχύτητα, φοβούμενος πιθανή σύγκρουση. Επίσης έχει καθιερωθεί να είναι σημείο αναχωρήσεων και αφίξεων τουριστικών λεωφορείων, που λόγω του όγκου τους κρύβουν την παρουσία πεζών.

Συνεχίζουμε με ένα σημείο της πόλης του Βόλου, που τις γιορτινές μέρες που πλησιάζουν, θα έχει την τιμητική του: «φανάρια Jumbo», όπως έχει καθιερωθεί να λέγεται. Καλό θα ήταν, όσοι μπορούν να επιλέξουν εναλλακτική διαδρομή για να φτάσουν στον προορισμό τους να το πράξουν. Γιατί, μπορεί τόσο καιρό να αποτελούσε για κάποιους τη πιο σύντομη διαδρομή, ωστόσο, από εδώ και πέρα και μέχρι του Αϊ Γιαννιού, θα γίνεται το αδιαχώρητο. Όσοι από εσάς αναγκαστείτε να το ζήσετε, μην ξεχνάτε ότι τα φανάρια απέκτησαν χρονικά, διαφορετική συχνότητα λειτουργίας. Έτσι, όσοι επιλέγουν να συνεχίσουν ευθεία στη Ζάχου θα πρέπει να επιλέξουν αποκλειστικά τη δεξιά μεριά του δρόμου, γιατί στην αριστερή θα στηθούν τα οχήματα εκείνα, που οι οδηγοί τους επέλεξαν να στρίψουν αριστερά στην κατεύθυνση προς Βυζαντίου. Προσοχή στους πεζούς και στους ποδηλάτες, που ξεχύνονται ακριβώς μπροστά στο φανάρι, έχοντας περάσει από την αντίθετη κατεύθυνση του μονόδρομου τις γραμμές για να πάνε στο εμπορικό κέντρο. Μην ξεχνάμε, ότι η λαχτάρα του παιδιού για δώρα και θέαμα αυτές τις μέρες, υπερσκελίζει κάθε συμβουλή που του έχουμε δώσει ως γονείς ή δάσκαλοι, για σωστή συμπεριφορά στον δρόμο.

Ας μείνουμε στις γραμμές του τρένου και συγκεκριμένα στη σιδηροδρομική διάβαση στο ύψος των Αγίων Αναργύρων. Δυστυχώς, καθημερινά δημιουργείται ένα κομφούζιο, καθώς η Βυζαντίου (ο παράλληλος δρόμος), παύει σε εκείνο το σημείο να είναι μονόδρομος και διπλοδρομείται μέχρι το ύψος της βαμβακουργίας. Είναι γνωστό, ότι διασταυρώσεις με έντονη κυκλοφορία και τόσο κοντά σε σιδηροδρομική διάβαση, αποτελούν ωρολογιακή βόμβα. Ο κάθε οδηγός και πεζός, θα πρέπει να εντείνει την προσοχή του στο πέρασμα της διάβασης και όχι να απασχολείται με άλλα ερεθίσματα. Τα πορτοκαλί παλλόμενα φανάρια που διαδέχονται το κόκκινο σε αυτή την διασταύρωση, έχουν χάσει την σημασία τους, αφού ασχολούμαστε με την εναλλαγή τους για γρήγορα περάσματα πριν από όλους τους άλλους και όχι για την προσοχή που πρέπει να δείξουμε περνώντας κάθετα τις γραμμές. Επίσης, το πορτοκαλί παλλόμενο που ταυτόχρονα ενεργοποιείται σε δυο διασταυρούμενες οδούς, κρύβει αοριστίες στην πιθανή επιχειρηματολογία μιας δικαστικής αγόρευσης. Δηλαδή, αν θα λάβουμε υπόψιν μας την από δεξιά προτεραιότητα ανάλογα με τις προθέσεις των οδηγών για κατεύθυνση ή το πέρασμα θα γίνει κατόπιν συνεννοήσεως.

Συνεχίζουμε με Γ. Δήμου στο ύψος του πάρκου της Χιλιαδούς. Εδώ, έχουμε «από όλα τα καλά». Διπλοπαρκαρισμένα οχήματα για να πάρουν κάτι στα «γρήγορα» από τα γύρω μαγαζιά. Θαρραλέοι οδηγοί ταξί στην άσφαλτο, να συνομιλούν με συναδέλφους τους, αυτοί μέσα στο ταξί με μισάνοιχτη πόρτα. Μπουλούκια νεαρών και μικρών παιδιών τις ώρες που σχολάνε από τα γύρω σχολεία. Συστήνω υπομονή και σύνεση, λίγα μέτρα είναι, θα περάσουν. Αλλά και τίποτα από τα παραπάνω να μην σας τύχει (κάπως απίθανο) και μόνο που περνάμε μπροστά από πάρκο, θα πρέπει να είμαστε προϊδεασμένοι για ατίθαση συμπεριφορά παιδιών, με παιχνίδια όπως κυνηγητό ή κρυφτό και φυσικά με μπάλα. Στο συγκεκριμένο πάρκο, δεν υπάρχει φραγμένος χώρος για παιχνίδι με μπάλα, όπως στοιχειωδώς συναντάμε παραπέρα στο άσυλο. Το χαμηλό ανάστημα ενός μικρού παιδιού γίνεται ένα με τα παρκαρισμένα οχήματα. Ειδικά, τις βράδυνες ώρες με τα φώτα των αντιθέτως ερχόμενων οχημάτων να μας θαμπώνουν, γίνονται πολύ δύσκολα αντιληπτά.

Πιστεύω, ότι μπορώ να μπω στην σκέψη του οδηγού που κινείται στην οδό Αναπαύσεως προς Ν. Ιωνία, εκεί που τερματίζει ο δρόμος στο παλιό νεκροταφείο. Στατικός, λόγω ερυθρού σηματοδότη για να στρίψει αριστερά. Μπροστά από αυτόν, αναμένουν άλλα δύο με τρία αυτοκίνητα για να πράξουν το ίδιο. Θα έχει «τα κότσια» να κινηθεί ευθεία τη Μαιάνδρου προς το γήπεδο της Νίκης, περνώντας μπροστά από τα φανάρια της Μερκούρη; Πρόβλημα για γερούς λύτες. Πρέπει να βρεθεί λύση άμεσα.

Τα οχήματα που βρέθηκαν εκτεθειμένα στην διασταύρωση, λόγω χωροταξικής σχεδίασης, χρειάζονται αρκετό χρονικό για να περάσουν το σημείο, με αποτέλεσμα να ανάψει πράσινο στους οδηγούς της οδού Μερκούρη. Δεν ξεχνάμε, ότι ακόμα και πράσινο να ανάψει, οφείλουμε να παραχωρήσουμε προτεραιότητα σε πεζούς και οχήματα που κινούνται από την προηγούμενη σηματοδότηση. Θεωρώ, επιτακτική την ανάγκη στο συγκεκριμένο σημείο να κατασκευαστεί κόμβος. Εννοείται ότι υποστηρίζω την δημιουργία κόμβου με ουσιαστικό και πρακτικό τρόπο και χωρίς προχειρότητες όπως επιδιώχθηκε στο παρελθόν και για τους λόγους που προανέφερα, αλλά και για να ανακουφιστεί η κυκλοφορία των οχημάτων της οδού Μερκούρη, που τις ώρες αιχμής, η κατάσταση είναι απελπιστική!

Συνεχίζεται…